Section 7 6 Business Models For Tomorrow S Personal Journalism

Model biznesowy dziennikarstwa jutra

"I have the perfect business model," an executive with BBC News' online operation once joked to me. "Pay or go to jail."

Jeden z dyrektorów internetowej redakcji BBC News opowiedział mi kiedyś następujący żart „Mam doskonały model biznesowy. Jaki? Płacisz albo idziesz do więzienia”

He was referring to the license fees—essentially taxes—TV owners in the United Kingdom must pay to the organization.

Mówił o abonamencie - czyli w zasadzie o podatku - który właściciele telewizorów w Wielkiej Brytanii muszą płacić BBC.

Only one online journalism organization in the world can spend $100 million a year based on that model. The rest of us have to find other ways to make this work pay. The gifted amateurs who abound in the personal journalism world will continue to do great work, but some people will want to make a living at it, or at least supplement their income. Some intriguing business models are emerging, as are variations on the open source method in which people scratch a journalistic itch for noncommercial reasons.

Niestety tylko dział internetowy BBC może sobie pozwolić na wydawanie 100 milionów dolarów rocznie w oparciu o taki model. Pozostali muszą szukać innych rozwiązań by tego typu praca przynosiła zysk. Utalentowani amatorzy których jest wielu w świecie „dziennikarstwa osobistego” cały czas będą tworzyć świetne rzeczy, ale niektórzy też będą chcieli utrzymywać się ze swojej działalności, a przynajmniej traktować ją jako źródło dodatkowego dochodu. Pojawiają się nowe, intrygujące modele biznesowe, podobnie jako alternatywne warianty metody open source, która pierwotnie miała służyć tylko temu by ludzi mogli zaspokajać swoje dziennikarskie pasje w celach niekomercyjnych.

Advertising, as you'd expect, is one potentially workable model. Subscriptions may someday be another; so far, a tip-jar approach is the furthest that notion has gone.

Jak się można domyślić reklamy to jedna z potencjalnych możliwości. Płatna subskrypcja może być kiedyś kolejną opcją, w tym momencie najdalej idą autorzy którzy proszą o „napiwki” na swoich stronach.

For most blogging and other personal journalism, the return on investment—assuming the author wants some, and however it's calculated (time and/or money)—comes with an enhanced reputation. Glenn Fleishman's blog on wireless networking, noted in Chapter 2, isn't a moneymaker, but it burnishes his professional credentials as an expert. Susan Mernit, an Internet/media consultant, posts frequently to her personal blog [203] on a variety of related subjects. It's personal PR, and it's effective.

Dla większości blogerów, i innych tego typu dziennikarzy zwrot z inwestycji - zakładając że ktoś chce go osiągnąć i jakkolwiek jest kalkulowany (czas i/lub pieniądze) przychodzi wraz ze wzrostem reputacji. Blog Glenn Fleishmann o sieciach bezprzewodowych o którym wspominałem w Rodziale 2 nie przynosi krociowych zysków, ale polepsza jej referencje zawodowe. Susan Mernit, konsultantka w dziedzinie Internetu/mediów pisze często na swoim blogu [203] o wielu różnych tematach związanych z jej pracą. To osobisty PR, bardzo efektywny zresztą.

Of all the emerging business models, one of the most promising fits into the category of "nano-publishing," as some are calling the genre. Nick Denton's publications, for instance, target specific niches, and do so with style and quality. Gawker [204] is a weblog devoted to news and gossip about New York City and its gossip-heavy industries. Gizmodo, [205] also a weblog, covers electronic gadgets. Fleshbot [206] covers erotica. And a new gossip site, Wonkette, [207] covers the world capital of insider chat, Washington, D.C. More such blogs are coming.

Ze wszystkich pojawiających się modeli biznesowych, jeden z najbardziej obiecujących mieści się w kategorii tzw „mikro-publikacji”. Na przykład projekty Nicka Dentona są wycelowane w konkretne nisze. Gawker [204] to blog poświęcony plotkom i i informacjom ze świata Nowego Yorku i tamtejszych rozplotkowanych sfer (%PRZYPIS: mediów i rozrywki - przypis tłumacza %) Gizmodo[205] to blog o gadżetach elektronicznych. Ekipa Fleshbota [206] zajmuje się erotyką. A redakcja nowej strona o plotkach, Wonkette [207] pisze o tym co dzieje się w światowej stolicy zakulisowych rozmów i układów, Waszyngtonie. Wiele takich blogów pojawi się w przyszłości.

Denton (who, of course, has a blog [208]) is a former print journalist, who worked for such publications as the Financial Times, where he was a well-regarded correspondent. His entrepreneurial instincts led him to the Net. Before he moved to the weblog world, he cofounded Moreover, [209] which gathers news and headlines from across the Web. Moreover was, in a sense, an early and much broader version of an RSS newsreader.

Denton (oczywiście ma też swojego bloga [208]) był niegdyś „papierowym” dziennikarzem, pracował między innymi dla Financial Times gdzie cieszył się bardzo dobrą opinią jako korespondent. Jego biznesowe intuicje zaprowadziły go do Internetu. Zanim przeniósł się do świata blogów, współuczestniczył w powstaniu Moreover [209] . Jest to serwis który zbiera wiadomości i nagłówki z całej sieci. Morover był w pewnym sensie wczesną i znacznie bardziej rozbudowaną wersją czytnika RSS.

Denton and his colleagues are now pushing the boundaries of nano-journalism by making the most of the Net's simple publishing tools and low cost, as well as the advantages that accrue to those who exploit new models. Traffic doubled every two months at Gizmodo, the first of his nano-publishing sites, he told me.

Denton i jego koledzy rozszerzają teraz zakres mikro-dziennikarstwa poprzez wykorzystywanie do maksimum korzyści i doświadczeń płynących ze stosowania prostych i tanich narzędzi do publikacji treści w Internecie. Ruch na blogu Gizmodo, jednej z pierwszych nano-publikacji zwiększa się dwukrotnie co dwa miesiące, powiedział mi Denton.

Early on, Gizmodo generated revenue by sending readers to Amazon.com, where they could buy items they'd read about, causing a commission to be generated for Gizmodo. [210] But Gizmodo has become so popular that it's now drawing advertisers. This has greater potential, in my view, because gadget hounds (among whom I count myself) tend to buy magazines as much for the ads as for the articles — both are interesting information.

Na początku Gizmodo generowało dochód poprzez wysyłanie swoich czytelników do Amazon.com, gdzie mogli kupować rzeczy o których przeczytali wcześniej [210]. Umowa z Amazon przewidywała że za każdą taką transakcję sewris uzyskiwał pewną sumę pieniędzy. Ale Gizmodo szybko stało się tak popularne, że reklamodawcy zaczęli się tym blogiem interesować. To ma znacznie większy potencjał moim zdaniem, gdyż wiem że „łowcy gadżetów” (do których siebie zaliczam) kupują specjalistyczne periodyki zarówno dla ogłoszeń jak i artykułów - bo obie te rzeczy zawierają interesujące dla nich informacje.

Denton and his team are playing a smart demographic game by exploiting niches that are too small to aim a magazine. It costs about $1,000 to launch a blog of this type, [211] a small fraction of launching a magazine. Clearly, we're looking at a major shift in publishing models. The economics have changed forever, and I suspect these kinds of sites will bedevil traditional media organizations. They won't lure all the readers or advertisers away, but they could be among the many new alternatives that carve away some of the most coveted readers and advertisers.

Denton i jego zespół grają w sprytną grę demograficzną znajdując nisze które są zbyt małe aby tworzyć dla nich pełnoprawne czasopisma. Aby założyć niszowy blog potrzeba 1000 dolarów - jest to ułamek kwoty potrzebnej dla publikacji prawdziwego periodyku. Powoli staje się jasne że możemy obserwować poważne zmiany w modelach biznesowych na rynku wydawniczym. Ekonomia zmieniła się już na zawsze, i przypuszczam że niszowe serwisy staną się zmorą mediów tradycyjnych. Nie odciągną od nich wszystkich czytelników i reklamodawców, ale mogą stać się jedną z wielu alternatyw przyciągających łącznie bardzo wielu najatrakcyjniejszych członków tych grup.

Another nano-publishing effort comes from Jason McCabe Calacanis, former publisher of the Silicon Alley Reporter, now part of a venture capital site. He launched Weblogs Inc. [212] in late 2003, describing it as a business-to-business publishing company for creating niche business blogs in life sciences, technology, media, and finance.

Inną formę mikro-publikacji spopularyzował Jason McCabe Calacanis, był wydawca magazynu Silicon Alley Reporter, który teraz jest częścią serwisu typu venture capital. Calcanis po odejściu z Silicon Alley Reporter założył pod koniec 2003 roku firmę Weblogs Inc, specjalizującą się w - jak samo to opisuje - dostarczaniu rozwiązań w zakresie buisness-to-buisness dla tworzenia mikropublikacji w sferach takich jak nauka, media, technologia i finanse.

Weblogs Inc. differs from the Denton operation in a key way: though Denton owns the blogs and pays freelancers to write them, Calacanis creates more of a partnership, giving the author both ownership and a share of the revenues. There's room for both approaches, but Calacanis will probably attract a more entrepreneurial type of blogger.

Pomysł Calacanisa różni się od rozwiązań zaprezentowanych przez Dentona:Denton jest właścicielem blogów i opłaca ich autorów a tymczasem Calacanis tworzy coś w rodzaj partnerstwa ze swoimi autorami, oferując im zarówno współwłasność jak i udział w zyskach. Na rynku jest miejsca dla obu tych pomysłów, ale Calacanis przyciąga zapewne bardziej przedsiębiorczo nastawionych blogerów.

The financial arrangement is simple, he told me. The blog writer takes the first $1,000 in revenue each month, splitting additional revenue 50-50 with the company. The blogger and Weblogs, Inc. jointly own the contents, and a blogger who departs can take a copy of all postings. Finally, either side can end the arrangement at any time.

Umowa jest bardzo prosta, powiedział mi Calacanis. Bloger ma stały dochód w wysokości 1,000 dolarów miesięcznie. Dochody ponad tą sumę są dzielone w stosunku 50-50 pomiędzy autorem a firmą Weblogs. Treść jest współwłasnością firmy i twórcy, a bloger który odchodzi może zabrać kopie wszystkich swoich wpisów. Umowa może być rozwiązana w dowolnym momencie, na życzenie każdej ze stron.

The site launched in the fall of 2003. As of February 2004, it had about 20 blogs, one of which (a social-software site) had been sponsored for $2,500 a month. Calacanis said he was looking to have 100 blogs by the end of 2004, and have each of them generate $1,000 to $2,000 a month in revenue.

Weblogs Inc wystartował jesienią 2003 r. W lutym 2004 na zasadach wymyślonych przez Calacanisa pisało 20 autorów. Jeden z tych nich - piszący o oprogramowaniu społecznościowym - zarabiał 2500 dolarów miesięcznie. Twórca Weblogs Inc ocenia że do końca 2004 będzie miał podpisane umowy z setką blogerów, którzy będą pisać blogi generujące średnio 1000 do 2000 dolarów zysku (%PRZYPIS: Pod koniec 2008 r. serwis Weblogs ma 91 blogów - przypis tłumacza %).

Many bloggers, meanwhile, have signed up with Google AdWords, a scheme offered through the Google search engine that allows Google to place ads on a web page based on the topic of the page. The revenue-sharing model has given some bloggers a small but worthwhile income.

Tymczasem wielu blogerów zapisało się do systemu Google AdWords, oferowanej przez Google możliwości umieszczenia ogłoszeń tematycznych na stronie związanych z jej treścią. Model dzielenia się zyskami stosowany w GoogleAdWords dał niektórym blogerom stałe, chociaż niewielkie źródło dochodu.

And then there's Blogads, [213] an advertising service created by Henry Copeland, aimed solely at blogs. Copeland boasts several notable successes, including, as noted in Chapter 5, the special-election congressional campaign in Kentucky, where Democrat Ben Chandler saw a 20-1 return on ads placed on political blogs.

Istnieje też Blogads [213] agencja stworzona przez Henry'ego Copelanda oferująca swoje usługi wyłącznie w blogosferze. Copeland może poszczycić się wieloma dużymi sukcesami, np. jak wspomniałem w Rozdziale 5 w czasie specjalnych wyborów do Kongresu w Kentucky, gdzie Demokrata Ben Chambler osiągnął zwrot inwestycji w stosunku 20:1 stosując ogłoszenia na blogach politycznych, zachęcając w tych ogłoszeniach do wpłaty pieniędzy na konto swojej kampanii.

J.D. Lascia, who writes an excellent blog called New Media Musings, [214] has been experimenting with several advertising forms, including Google AdWords, Blogads, and plain text ads from several different online ad sales operations. He's not enamored of some of the gambling sites his advertisers are promoting. But, as he told me, the gambling ads have been "by far the most lucrative: $300 a month for text links on my blog and personal web site." Early on, he posted a notice that said he wasn't vouching for the services or products being advertised, only that they were legal. He also tells advertisers he'll kill their ads if they put spyware or other rogue code on users' computers. He explained further:

J.D. Lasica, autor znakomitego bloga zatytułowanego New Media Musings [214], eksperymentował z różnymi formami reklamy, włączając w to Google AdWords, Blogads i zwykłe ogłoszenia tekstowe od wielu różnych dostawców. Łasica nie jest zachwycony niektórymi serwisami hazardowymi które są promowane przez jego ogłoszeniodawców. Ala jak mi powiedział, ogłoszenia tego typu „jak do tej pory są najbardziej lukratywne, przynoszą 300 dolarów miesięcznie za linki tekstowe na moim blogu i stronie osobistej”. Wcześniej Lasica zamieścił informację że nie odpowiada za treść ogłoszeń, gwarantuje tylko że są legalne. Powiedział także reklamodawcom, że wyłączy ich ogłoszenia jeśli będą roznosić spyware albo instalować niebezpieczne fragmenty kodu na komputerach jego czytelników. Tłumaczy dalej:

As distasteful as it may be to see these ads in the early days of a new medium, a reader can find much more risqué, questionable advertising in the back pages of any alternative weekly. One day we'll get to a place where targeted advertising really works and mainstream advertisers find value in blogs like mine that attract a daily audience of 3,000 or more upscale, educated, leading edge technologists and media people. Until that day arrives, I'm reluctant to turn down paying advertisers out of some effete sense of propriety.

Widok ogłoszeń w początkach ery nowego medium może wydać się odrażający, ale faktem jest że czytelnik może znaleźć bardziej ryzykowne, kontrowersyjne reklamy w każdej codziennej gazecie. Kiedyś dojdziemy do momentu w którym profilowane systemy reklamowe rzeczywiście będą działać, i ogłoszeniodawcy z głównego nurtu odnajdą wartość w moim blogu odwiedzanym dziennie przez 3.000 wysoko wykształconych, skomplikowanych, znających się na branży fanów nowych technologii i nowych mediów. Do tego momentu, nie mam zamiaru odmawiać ludziom którzy mi płacą tylko z powodu jakiegoś przestarzałego rozumienia poczucia własności.

As with so many other bloggers, the more useful payback for Lasica is how his writing enhances his reputation as an expert in online media. "Freelance writing also bolsters one's credentials, but regular blogging or frequent online dispatches seem to be the best ways to validate one's authority in a chosen topic," he said.

Jak to często się zdarza najważniejszy zysk dla Lasicy płynie z tego że blogowanie podnosi jego reputację jako eksperta ds. nowych mediów. „Freelance też podnosi reputację, ale regularne blogowanie wydaje się najlepszą drogą aby potwierdzić czyjąś wiedzę w wybranym temacie” powiedział mi.

Poprzednia strona <--> Następna strona`

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 License