Section 7 2 Evolutionary And Revolutionary

Ewolucyjnie i Rewolucyjnie

Americans, protected by the First Amendment, can generally write blogs with few consequences. However, in country after country where free speech is not a given, the blogosphere matters in far more serious ways. This is the stuff of actual revolutions.

Amerykanie, chronieni przez Pierwszą Poprawkę, mogą w zasadzie pisać blogi bez wielkich konsekwencji. Jednak, w kraju w którym wolność słowa nie jest rzeczą oczywistą, blogsfera ma znaczenia w dużo poważniejszym stopniu. Jest narzędziem prawdziwych rewolucji.

If Iran's famously repressive political system ever sees true reform without suffering another violent revolution, the contributions of people such as Hossein Derakhshan will have played no small role. Derakhshan goes by the name Hoder. A 20-something expatriate who'd moved to Toronto after leaving Iran, he may have been the first Persian-language weblogger when he launched his site in December 2000. [187] By tweaking some settings in the Blogger software configuration, "I could post and publish in Persian"—something that hadn't been possible before, given the difficulties of using the Persian character set.

Jeśli słynny z surowości represyjny irański system polityczny kiedykolwiek zostanie zreformowany bez kolejnej brutalnej rewolucji, duży udział w tym będą mieć ludzie tacy jak jak Hossein Derakhshan. Posługujący się w internecie pseudonimem Hoder, 20-letni Irańczyk który opuścił swój kraj i przeniósł się do Toronto, mógł być pierwszym w historii blogerem piszącym w języku perskim, gdy uruchamiał swoją stronę w grudniu 2000 [187] Zmieniając kilka ustawień w oprogramowaniu Blogger, mógł pisać i publikować notki w języku perskim - co było wcześniej niemożliwe, biorąc pod uwagę trudności w używaniu perskiego zestawu znaków.

Emboldened, Hoder decided to help other Iranians set up their own blogs. "I published the simple step-to-step guide on Nov. 5, 2001, and wished 100 people could start blogging by one year," he told me. "Then just after one month, we already had more than 100 Persian weblogs. It was unbelievable."

Zachęcony Hoder postanowił że pomoże innym Irańczykom w założenie blogów „Opublikowałem prostą instrukcję 5 listopada 2001 roku, i życzyłem sobie, by 100 ludzi zaczęło pisać po persku w ciągu roku.” powiedział mi „Później, po miesiącu, okazało się że mamy już ponad 100 blogów. Było to niewiarygodne.”

Not as amazing as it would get, though. PersianBlog.com, a service created in 2002, grew to have more than 100,000 user accounts in less than two years. Hoder estimated that more than 200,000 Iranian blogs had been created by early 2004, though not all are written in Iran and many aren't being maintained. Again, what matters most is what the Net made possible: Iranians, who live in a repressive country with strict controls on media, were able to speak out and access a variety of news and opinions.

Jak się okazało, był to jedynie początek. Na serwisie PersianBlog.com, założonym w 2002 roku, w ciągu mniej niż dwóch lat 100,000 osób założyło swoje blogi. Hoder ocenia, że do początku 2004 roku powstało około 200,000 Irańskich blogów, chociaż nie wszyskie pisane są w Iranie i nie wszystkie są cały czas aktualizowane. Po raz kolejny, najważniejsze jest to co udało się dzięki Internetowi : Irańczycy, którzy żyją w opresyjnym kraju w ścisły sposób regulującym media, mają dostęp do szerokiej gamy informacji i opinii oraz mogą wypowiadać się na dowolny temat.

The blogs are a cross-section of Iranian society. Many focus on topics people are not allowed to freely discuss in the nation's media: relationships, sex, culture, and politics. They are a communications network for a repressed people and speak volumes about a regime that is struggling to control how modern technology is used by its citizens.

Blogi stanowią przekrój Irańskiego społeczeństwa. Wiele z nich poświęconych jest tematom o których nie można dyskutować w oficjalnych mediach : związkom, seksualności, kulturze i polityce. Stanowią sieć komunikacyjną osób represjonowanych i mówią bardzo dużo o samym reżimie, który stara się kontrolować sposoby wykorzystania nowych technologii przez obywateli.

Repressive regimes certainly can, and do, silence individual voices. China's information minders discovered the power of personal publishing some time ago and have been trying to keep the most widely listened-to voices—at least those critical of the regime or who discuss forbidden topics—out of general circulation. A young Chinese woman writing under the pen name "Muzimei"—a blog featuring frank descriptions of her sexual exploits—lost her job as a columnist at a newspaper in Guangdong Province.

Opresyjne reżimy z całym pewnością mogą - i robią tak - uciszać indywidualne głosy. Chińscy strażnicy informacji odkryli siłę osobistych publikacji jakiś czas temu, i od tego momentu starają się wyłączać z obiegu ludzi którzy są najbardziej popularni - albo przynajmniej tych którzy dyskutują o zakazanych tematach. Młoda Chinka która pod pseudonimem „Muzimei” pisała bloga o swoich przygodach seksualnych, straciła posadę felietonisty w gazecie ukazującej sie na terenie prowincji Guangdong.

Stopping truth is difficult, though. Sina Motallebi, an Iranian blogger, discovered this when he was jailed for his blog in 2003. Bloggers and some journalists around the world protested his jailing; he was released after 23 days and moved to Europe. [188] But what he was talking about didn't disappear from the consciousness of Iranians who wanted more than their local party line because Persian bloggers are still challenging the status quo.

Jednak bardzo trudno jest zatrzymać prawdę. Przekonała się o tym irański bloger Sina Motallebi, który trafił do więzienia za swoje pisanie w 2003. Blogerzy i niektórzy dziennikarze z całego świata protestowali przeciwko jego uwięzieniu; Sina został zwolniony po 23 dniach i przeniósł się do Europy [188]. Ale to o czym mówił nei zniknęło ze świadomości Irańczyków którzy chcą więcej niż pozwala na to linia partii - i dnia dzisiejszego kontestują status quo.

Those of us with First Amendment protections in the U.S. shouldn't get too smug. Americans' passion for liberty, including truly free speech, swings on a pendulum that at the moment is moving in an alarming direction. Secrecy has become the norm in the halls of power, and big companies, notably in the entertainment industry, have been asserting "intellectual property" rights that take big whacks out of free speech. We'll look more at this in Chapter 9.

Osoby których chroni Pierwsza Poprawka w USA również nie powinni czuć się zbyt pewnie. Amerykańskie umiłowanie wolności, włączając w to wolność słowa, znajduje się na wahadle które w tym momencie posuwa się w alarmującym kierunku. Tajemniczość stała się normą w korytarzach władzy, a wielkie korporacje, zwłaszcza te w przemyśle rozrywkowym, zaczynają definiować „własność intelektualną” w sposób, który w ogromny sposób zagraża wolności słowa. Przyjrzymy się temu bliżej w rozdziale 9.

Yes, technology has made it possible for millions to speak freely and be heard, many for the first time. But the struggle to keep that freedom, which brings new risks even in free societies, is only beginning.

Owszem, technologia umożliwiła milionom wyrażanie swojej opinii i sprawiła że te opinie są słyszane. Ale walka o to by zachować tą wolność, która przynosi nowe zagrożenia nawet w wolnych społeczeństwach, dopiero się zaczyna.

Poprzednia strona <--> Następna strona

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 License