Era korporacji
But in the 20th century, the big business of journalism—the corporatization of journalism—was also emerging as a force in society. This inevitable transition had its positive and negative aspects.
W XX wieku objawiła się w społeczeństwie siła wielkich biznesów związanych z żurnalistyką - biznesów medialnych należących do malejącej liczby potężnych, rozgałęzionych, często o charakterze międzynarodowym spółek. Tak starałem się opisowo zastąpić słowo corporatization, którego odpowiednika nie ma w j. polskim (brak w słownikach). Wprawdzie wyszukiwarki wyrzucają korporatyzacja w wynikach poszukiwań na polskich stronach, ale nie jestem pewien, czy znaczenie jest odpowiednie (ze wstępnego rekonesansu wynika, że nie). My musimy pamiętać o kontekście amerykańskim. No i treść musi być zrozumiała. Ten nieuchronny kierunek przemian w dziennikarstwie miał zarówno strony pozytywne, jak i negatywne.
I say "inevitable" for several reasons. First, industries consolidate. This is in the nature of capitalism. Second, successful family enterprises rarely stayed in the hands of their founders' families; inheritance taxes forced some sales and breakups, and bickering among siblings and cousins who inherited valuable properties led to others. Third, the rules of American capitalism have been tweaked in recent decades to favor the big over the small.
Mówię „nieunikniony” z kilku powodów. Po pierwsze, przedsiębiorstwa się scalają. To leży w naturze kapitalizmu. Po drugie, dobre rodzinne przedsiębiorstwa rzadko pozostawały w rękach rodziny ich założycieli; podatki związane z dziedziczeniem wymuszały sprzedaże i rozpady. Inną przyczyną tych ostatnich zjawisk były też kłótnie pośród rodzeństwa i dalszych członków rodziny, jako dziedziców wartościowego mienia. Po trzecie, reguły amerykańskiego kapitalizmu poszły w ostatnich dekadach w takim kierunku, że faworyzują firmy wielkie.
As noted in the Introduction, however, the creation of Big Media is something of an historical artifact. It stems from a time when A.J. Liebling's famous admonition, that freedom of the press was for those people who owned a press, reflected financial reality. The economics of newspaper publishing favored bigness, and local monopolies came about because, in most communities, readers would support only one daily newspaper of any size. [7]
Jednak, jak zaznaczyłem we wstępie, to pojawienie się wielkich mediów jest czymś na kształt kulturowego artefaktu. Wywodzą się one z czasów, kiedy słynne powiedzenie A.J. Lieblinga, że wolność prasy jest dla jej właścicieli, dobrze oddawało finansową rzeczywistość. Względy ekonomiczne związane z wydawaniem gazet sprzyjały wielkim; pojawiały się lokalne monopole, jako że czytelników większości społeczności lokalnych stać było na utrzymanie najwyżej jednej gazety codziennej of any size(?!) - wiem co to znaczy, ale - moim zdaniem - powoduje, że zdanie traci jasność.[7]
Broadcasting has played a key role in the transition to consolidation. Radio, then television, lured readers and advertisers away from newspapers, [8] contributing to the consolidation of the newspaper industry. But the broadcasters were simultaneously turning into the biggest of Big Media. As they grew, they brought the power of broadcasting to bear on the news, to great effect. Edward R. Murrow's reports on CBS, most notably his coverage of the wretched lives of farm workers and the evil politics of Joe McCarthy, were proud moments in journalism.
Media radiowo-telewizyjne odegrały kluczową rolę w procesie konsolidacji. Radio a potem telewizja odciągały czytelników i ogłoszeniodawców od gazet[8], przyczyniając się do zespolenia przemysłu związanego z produkcją tych ostatnich. Jednocześnie dziennikarze radiowi i telewizyjni stawali się największymi postaciami wielkich mediów. Rosnąc w potęgę, przenosili środek ciężkości nadawanych programów na wiadomości - dla osiągnięcia większej skuteczności.[nie podoba mi się ta końcówka]. Relacje R. Murrowa w CBS, a szczególnie jego sprawozdania z życia nieszczęsnych pracowników rolnych czy doniesienia o niecnej polityce Joego McCarthy'ego, były wspaniałymi dziennikarskimi wydarzeniami.
The news hegemony of the networks and big newspapers reached a peak in the 1960s and 1970s. Journalists helped bring down a law-breaking president. An anchorman, Walter Cronkite, was considered the most trusted person in America. Yet this was an era when news divisions of the major networks lost money but were nevertheless seen as the crown jewels for their prestige, fulfilling a longstanding (and now all but discarded) mandate to perform a public service function in their communities. The networks were sold to companies such as General Electric and Loews Corp., which saw only the bottom line. News divisions were required to be profit centers.
Hegemonia wiadomości w sieciach radiowych i telewizyjnych oraz w dużych gazetach osiągnęła szczyt w latach 60. i 70. XX wieku. Dziennikarze przyczynili się do doprowadzenia do upadku łamiącego prawo prezydenta. Prezentera Waltera Cronkite'a uważano za najbardziej godną zaufania osobę w Ameryce. A jednak były to czasy, kiedy działy informacyjne głównych sieci przynosiły straty, chociaż i tak były przedmiotem dumy ze względu na ich prestiż i pełnienie wieloletniego (obecnie z niewieloma wyjątkami - nieobowiązującego) mandatu służby publicznej wobec przywiązanych do nich społeczności [ their przetłumaczyłem jako przywiązanych do nich; dosłowne ich społeczności byłoby zupełnie niezrozumiałe] . Wspomniane wyżej sieci zostały sprzedane firmom takim jak General Electric czy Loews Corp., dla których liczył się jedynie końcowy wynik. Działy wiadomości miały stanowić centra zysku.
While network news may have been expensive to produce, local stations had it easier. But while the network news shows still retained some sense of responsibility, most local stations made no pretense of serving the public trust, preferring instead to lure viewers with violence and entertainment, two sure ratings boosters. It was an irresistible combination for resource-starved news directors: cheaper than serious reporting, and compelling video. "If it bleeds, it leads" became the all-too-true mantra for the local news reports, and it has stayed that way, with puerile celebrity "journalism" now added to the mix.
O ile produkcja serwisów informacyjnych w sieciach radiowych i telewizyjnych mogła być droga, to stacje lokalne miały pod tym względem sytuację łatwiejszą. Ale z kolei informacje podawane przez te pierwsze cały czas wiązały się z pewnym poczuciem odpowiedzialności, podczas gdy większość stacji lokalnych nie stwarzała nawet pozorów pełnienia służby publicznej, preferując wabienie odbiorców przemocą i rozrywką, tj. dwoma tematami podnoszącymi oglądalność. Była to kombinacja, której nie mogli się oprzeć łaknący pomysłów dyrektorzy wiadomości: tańsza niż prawdziwe reporterstwo czy wymagające nagrania video. „Jeśli jest krew, będzie na czołówce” stało się smutną, ale prawdziwą mantrą, która decydowała o ukazywaniu się tych, a nie innych doniesień w lokalnych wiadomościach. I takim też to dziennikarstwo pozostało, z późniejszym dodatkiem do istniejącej mieszanki infantylnym „dziennikarstwem” zajmującym się życiem rozmaitych sław, gwiazd i gwiazdeczek.
America has suffered from this simplistic view of news. Even in the 1990s, when crime rates were plummeting, local TV persisted in giving viewers the impression that crime was never a bigger problem. This was irresponsible because, among other things, it helped feed a tough-on-crime atmosphere that has stripped away crucial civil liberties—including most of our Fourth Amendment protection against unreasonable searches and seizures—and kept other serious issues off the air.
Ameryka cierpiała przez to nazbyt uproszczone podejście do informowania odbiorców. Nawet w latach 90. XX wieku, kiedy wskaźniki przestępczości gwałtownie spadały, lokalne telewizje utrzymywały widzów w przekonaniu, że przestępstwa nigdy nie były większym problemem. Było to postępowanie nieodpowiedzialne, gdyż, między innymi, wzmagało atmosferę sprzyjającą zaostrzaniu prawa - co prowadziło do ograniczenia podstawowych swobód obywatelskich, w tym większości swobód wynikających z Czwartej Poprawki do Konstytucji, chroniących nas przed bezzasadnymi zatrzymaniami i rewizjami - i pozbawiało inne, istotne kwestie dostępu do anteny.
As the pace of life has quickened, our collective attention span has shortened. I suppose it's asking too much of commercial TV news to occasionally use the public airwaves to actually inform the public, but the push for profits has crowded out depth. The situation is made worse by the fact that most of us don't stop long enough to consider what we've been told, much less seek out context, thereby allowing ourselves to be shallow and to be led by people who take advantage of it. A shallow citizenry can be turned into a dangerous mob more easily than an informed one.
Wraz ze wzrostem tempa życia zmniejszył się zakres naszej zbiorowej uwagi. Sądzę, że wymaganie od serwisu informacyjnego telewizji komercyjnej, by od czasu do czasu używał społecznych fal eteru do faktycznego informowania odbiorców, jest zbyt daleko idące, ale kampania na rzecz osiągania zysków całkowicie wyparła jakąkolwiek wnikliwość. Sytuacja jest tym gorsza, że większość z nas nie skupia się wystarczająco długo, by rozważyć co nam powiedziano, niewielu wyszukuje kontekst; tym samym pozwalamy sobie być powierzchownymi, co pozwala niektórym ludziom wykorzystywać ten fakt i nami sterować. O wiele łatwiej przeistoczyć takich powierzchownych obywateli w niebezpieczny tłum niż zrobić to samo z dobrze poinformowanymi.
At the same time, big changes were occurring in TV journalism, and big newspaper companies were swallowing small papers around the nation. As noted, this didn't always reduce quality. In fact, the craft of newspaper journalism has never been better in some respects; investigative reporting by the best organizations continues to make me proud. And while some corporate owners—Gannett in particular—have tended to turn independent papers into cookie-cutter models of corporate journalism, sometimes they've actually improved on the original. But it's no coincidence that three of the best American newspapers, The New York Times, The Wall Street Journal, and The Washington Post, have an ownership structure—voting control by families and/or small groups of committed investors—that lets them take the long view no matter what Wall Street demands in the short term. Nor should it surprise anyone that these organizations are making some of the most innovative use of the Internet as they expand their horizons in the digital age.
W tym samym czasie wielkie zmiany zachodziły w dziennikarstwie telewizyjnym a wielkie spółki prasowe pochłaniały mniejsze gazety w całym kraju. Jak wcześnie zaznaczyłem, nie zawsze oznaczało to pogorszenie jakości. W rzeczywistości rzemiosło dziennikarstwa prasowego pod pewnymi względami nigdy do tej pory nie stało na wyższym poziomie; reporterstwo śledcze najlepszych z owych organizacji do dziś napawa mnie dumą[dlaczego - czy tam pracował?]. I o ile niektórzy właściciele spółek - dotyczy to szczególnie Gannetta - mieli skłonność do przemieniania niezależnych gazet w gazety bez polotu, przykrojone według szablonu korporacyjnego dziennikarstwa, to innym zdarzało się czasami ulepszać pierwowzór. A nie przypadkiem struktura własnościowa trzech spośród najlepszych amerykańskich gazet, The New York Timesa, The Wall Street Journal i The Washington Post, kontrolowanych przez rodziny i (lub) niewielkie grupy zaangażowanych inwestorów, pozwala im na politykę długofalową, niezależną od krótkoterminowych wymagań Wall Street. Nikogo nie powinno zaskakiwać, że te właśnie organizacje korzystają z Internetu w jeden z najbardziej innowacyjnych sposobów i rozszerzają tym samym swoje horyzonty na erę cyfrową.
It was cable, a technology that originally expanded broadcast television's reach in the analog age, which turned television inside out. Originally designed to get broadcast signals into hard-to-reach mountain valleys, cable grew into a power center in its own right when system owners realized that the big money was in more densely populated areas. Cable systems were monopolies in the communities they served, and they used the money in part to bring more channel capacity onto their systems.
Była to technologia kablowa[? - nawiązanie do poprzedniego akapitu nie jest dla mnie jasne], która na początku posłużyła do rozszerzenia zasięgu telewizji ery analogowej, a która później całą telewizję przenicowała. Zaprojektowana pierwotnie, aby dostać się z sygnałem telewizyjnym do trudnych do osiągnięcia górskich dolin, technologia ta rosła w siłę, aż sama w sobie stała się centrum wpływu[[? - power center to duże centrum handlowe, nie mam pomysłu co tu wsadzić], kiedy to jej właściciele zdali sobie sprawę, że wielkie pieniądze są w okręgach gęściej zaludnionych. Systemy kablowe służyły obejmowanym przez nie społecznościom na zasadach monopolistycznych i ich właściciele inwestowali część pieniędzy w zwiększenie liczby kanałów w ramach oferowanych systemów.
The cable channel that changed the news business forever, of course, was Ted Turner's Cable News Network (CNN). We've forgotten what a daring experiment this was, given its subsequent success. At the time it was launched on June 1, 1980, many in the media business considered CNN little more than a bizarre corporate ego trip. As it turned out, CNN punched a hole in a dam that was already beginning to crumble from within.
Tym kanałem telewizji kablowej, który na zawsze zmienił branżę serwisów informacyjnych, był oczywiście Cable News Network (CNN) Teda Turnera. Zapomnieliśmy, jakim śmiałym eksperymentem było to przedsięwzięcie zakończone późniejszym sukcesem. W momencie uruchomienia, 1 czerwca 1980 roku, wielu ludzi związanych z branżą mediów uważało CNN za pomyłkę, będącą przejawem dziwacznego korporacyjnego ego. Jak się okazało, CNN wybiło dziurę w tamie, która i tak już zaczynała pękać.
Even if cable was bringing more choices, however, it was still a central point of control for the owner of the cables. Cable companies decided which package of channels to offer. Oh, sure, customers had a choice: yes or no. As we'll see in Chapter 11, cable is becoming part of a broadband duopoly that could threaten information choice in the future.
Nawet jeśli telewizja kablowa niosła ze sobą możliwość większego wyboru, nadal jednak wiązał się z nią centralny punkt decyzyjny uzależniony od właściciela sieci kablowej. Firmy zarządzające siecią decydowały, jaki pakiet kanałów zaoferować. Tak, oczywiście - klienci mieli wybór: brać lub nie. Jak zobaczymy w rozdziale 11. systemy kablowe stają się częścią szerokopasmowego duopolu[potrzebny przypis], który mógłby zagrozić wyborowi informacji w przyszłości.
